ای حسین (ع)پدر ومادرم(عزیزترین عزیزانم)به فدایت

سه شنبه هفتم محرم الحرام سال62 هجری قمری

1-در روز هفتم محرم عبیدالله بن زیاد ضمن نامه ای به عمربن سعد از وی خواست تا باسپاهیان خود بین امام حسین و یاران و آب

فرات فاصله ایجاد کرده و اجازه نوشیدن آب به آنها ندهد عمربن سعد بدون فاصله"عمروبن حجاج"را با500 سوار در کنار شریعه

فرات مستقر کرد و مانع دسترسی امام حسین(ع) ویارانش به آب شدند

2-در این روز مردی به نام"عبیدالله بن حصین ازدی"که از قبیله “بجیله"بود-فریاد برآورد:ای حسین:این آب را بسان رنگ آسمانی

نخواهی دید!بخدا سوگند که قطره ای از آن را نخواهی آشامید. تا از عطش جان دهی!امام (ع) فرمودندخدایا او را از تشنگی بکش و

هرگز او را مشمول رحمت خود قرار نده

حمید بن مسلم میگوید:بخدا سوگند پس از این گفتگو به دیدار او رفتم در حالی که بیمار بود قسم به آن خدایی که جز او پروردگاری

نیست  دیدم که عبیدالله بن حصین آنقدر اب می آشامید تا شکمش بالا می آمدو آن را بالا می آوردو باز فریاد می زد العطش!باز

آب میخورد ولی سیراب نمیشد چنین بود تا به هلاک  رسید.