امیرالمؤمنین علی(ع):
خدا پیامبران اسلام را زمانی فرستاد

که مردم در #فتنه‌ها گرفتار شده،

رشته های دین پاره شده و ستون های ایمان و یقین ناپایدار بود.

در اصول دین اختلاف داشته، و امور مردم پراکنده بود.

راه رهایی دشوار و پناهگاهی وجود نداشت؛

چراغ هدایت بی نور و کور دلی همگان را فرا گرفته بود.

خدای رحمان معصیت می شد و شیطان یاری میگردید؛

ایمان بدون یاور مانده وستونهای آن ویران گردیده و نشانه های آن انکار شده راه‌های آن ویران و جاده های آن کهنه و فراموش گردیده بود.

مردم جاهل #شیطان را اطاعت می کردند و به راه های او میرفتند و در آبشخور شیطان سیراب میشدند.

با دست مردم جاهلیت،

نشانه های شیطان،آشکار و پرچم او برافراشته گردید.

فتنه‌ها،مردم را لگد مال کرده و

با سم های محکم خود نابودشان کرده و پا برجا ایستاده بود.

اما مردم حیران و سرگردان،

بی خبر و فریب خورده،در کنار بهترین خانه(کعبه) و بدترین همسایگان(بت پرستان) زندگی میکردند.

خواب آنها بیداری، و سرمه چشم آنها اشک بود؛

در سرزمینی که #دانشمند آن لب فروبسته و #جاهل گرامی بود.

خطبه دوم

? نهـج_البـلاغـه