حکمت 147

❣️اميرالمومنين (عليه السلام)  مي فرمايد:
✨يَا كُمَيْلُ بْنَ زِيَاد: إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِيَةٌ، فَخَيْرُهَا أَوْعَاهَا ✨
? «اى كميل بن زياد! دل ها همانند ظرف هاست پس بهترين آنها ظرفى است كه مقدار بيشترى را بتواند نگهدارى كند»
✍? «اَوْعِيَة» جمع (وِعاء) به معناى نگهدارى چيزى در قلب است يعنى به حافظه سپردن و ياد گرفتن. 
منظور امام (عليه السلام) تأكيد بر اين است كه كميل اين سخنان حكيمانه و گرانقدر را حفظ كند و به ديگران نيز برساند تا نفع آن عام باشد. 
تشبيه زيبا و پرمعنایى است 

كلام امام(عليه السلام) اشاره به اين است كه در مبدأ فيض الهى هيچ محدوديتى نيست و اگر استفاده انسان ها از آن مبدأ متفاوت است به سبب تفاوت ظرفيت هاى آنهاست;

?درست به اين مى ماند كه گروهى ظرف هاى مختلفى را با خود بردارند و به سوى چشمه زلال پرآبى حركت كنند. پيداست هر يك به اندازه پيمانه اى كه به همراه دارد از آن چشمه آب بر مى گيرد; يكى به اندازه آشاميدن يك مرتبه انسان و ديگرى به اندازه دفعات زياد. 
✔️ در اين سخن اشاره ظريفي  است كه 

اى كميل! تا مى توانى ظرفيت خود را گسترش ده.