حضرت علی (ع) در خطبه های زیادی از ویژگی های خود سخن به میان آورده است، ما تنها به چند خطبه در این خصوص اشاره می کنیم؛ 
حضرت در خطبه 4 نهج البلاغه می فرمایند: 
من برای واداشتن شما به راه های حق، که در میان جاده ای گمراه کننده بود، به پا خاستم در حالی که سرگردان بودید و راهنمایی نداشتید، 
تشنه کام هر چه زمین را می کندید قطره آبی نمی یافتید، 

امروز زبان بسته را به سخن می آورم، 
دور باد رای کسی که با من مخالفت کند! 

از روزی که حق به من نشان داده شد. هرگز در آن شک و تردید نکردم! 
کناره گیری من چونان حضرت موسی برابر ساحران است که بر خویش بینماک نبود، 

ترس او برای این بود که مبادا جاهلان پیروز شده و دولت گمراهان حاکم گردد. 
امروز ما و شما بر سر دو راهی حق و باطل قرار داریم، 

آن کس که به وجود آب اطمینان دارد تشنه نمی ماند