روزى حضرت اميرالمؤمنين علي(ع) در مســجد كوفه جوانى را مشغول نماز خواندن ديد. جوان با حضور قلب و توجه تام نســبت به آداب نماز، نماز ميخواند. 
حضرت به او  فرمود: اى جوان تأويل و معنى نماز چيست؟ 

جوان عرض كرد : آيا نماز را جز عبوديت، تأويلى اســت؟! كه بدون آن، نماز ناقص باشد. 
امــام(ع) فرمود : تأويل حقيقت نماز، عبارت اســت از : قربت، خلوص، حضور قلب و توجــه، معرفت خدا و محبــت اهل بيت ؛ كه بدون اين صفــات هيچ عملى در پيش  خداوند صحيح نخواهد بود، حتي اگر چه نمازگزار در همه دهر صائم و روزه دار باشــد و در بين صفا و مروه به عبادت قيام كند.
 اسرارالصلوة، آيت الله طهراني ص87