علامه طهرانی در اینباره میفرماید:
ما نگوئيم كه حضرت قائم آل محمّد حجّة بن الحسن المهدىّ غائب است و ما نمى‏توانيم استفاده كنيم! او از ما غائب است نه ما از او؛ او همه جا هست و بر هر موجودْ حاضر و ناظر. حجاب از طرف ماست كه بر دل‏هاى ما چرك گرفته و ديده‏هاى قلب ما را كور نموده، نمى‏گذارد چشممان به جمال دل آراى او بيفتد. اگر در مقام تزكيه و طهارت برآئيم و قدم در راه صدق گذاريم و مرسل العنان خود را به دست هوى نسپاريم اين حجاب كنار برود و جمالش را زيارت كنيم و به حقايق أسرار عالم و حقيقت آن حضرت واقف گرديم، گو كه ظهور نوعى و عمومى بشود يا نشود. خدا اين راه را بر أحدى نبسته و كسى را به علّت فساد و گناه غير، از زيارت آن حضرت محروم ننموده است. شايد با لطف خدا اين حقيقت جلوه‏گر شود و دلهاى خسته را به نور خود راحتى و زخمهاى جانكاه را با دست خود مرهمى بنهد.

(منبع:انوارالملكوت علامه طهرانی، ج‏2، ص:335)