امام زین العابدین

«و ان للقائم منا غيبتين، احدا هما اطول من الاخري،«اما الاولي فستة ايام، او ستة اشهر، او ستة سنين. و اما الاخري فيطول امدها حتي يرجع عن هذا الأمر اکثر من يقول به، فلا يثبت عليه الا من قوي يقينه و صحت معرفته و لم يجد في نفسه حرجا مما قضينا و سلم لنا اهل البيت».

«براي قائم ما دو غيبت است که يکي از آنها طولاني تر از ديگري است. غيبت اولي شش روز، شش ماه و شش سال است، ولي غيبت ديگري به قدري طولاني خواهد بود که بيشتر قائلين به آن از اعتقاد خود برمي گردند، در امامت او ثابت قدم نمي ماند جز کسي که ايمانش قوي و معرفتش کامل باشد و در برابر داوري‌هاي ما ترديدي به خود راه ندهد و در برابر ما کاملا تسليم باشد».

کمال الدين/ ص325علامه ي مجلسي در شرح اين حديث مي فرمايد: شايد اين حديث اشاره به تحولات وضع آن حضرت در غيبت صغري باشد که در شش روز اول منحصرا اهل بيت آن حضرت از ولادت آن مهر تابان آگاه بودند و در شش ماه اول خواص شيعيان و نزديکان از آن مطلع شدند، و در شش سال اول غالب شيعيان از آن آگاه شدند و بعد از شش سال (بعد از رحلت امام حسن عسکري عليه‌السلام) خبر ولادت آن کعبه ي موعود در اقطار جهان اسلام منتشر شد. بحار الانوار/ ج51/ ص135