? يا حَبيبَ مَنْ تَحَبَّبَ الَيْكَ وَ يا قُرَّةَ عَيْنِ مَنْ لاذَ بِكَ وَ انْقَطَعَ الَيْكَ‏؛
 اى آن كه صادقانه دوست كسى هستى، كه خودش را به دوستى تو بسته. و اى تو نور چشم كسى كه از غير تو رميده و به تو پناه آورده و پس از قطع‏ ها و بريدن‏ ها، اين جدايى را پذيرفته و نه تنها آزاد شده كه به سوى تو رو آورده، نه آن كه بى‏ خيال و ولنگار شده باشد، كه: 
? انقطع اليك‏؛ آزاد شده و بريده، اما به سوى تو.
تو نور چشم آنهايى هستى كه در بن‏بست ‏ها كور شده ‏اند و تو پناهگاه آنهايى هستى كه از خويش هم رميده ‏اند.
? أنْتَ المُحْسِنُ‏؛ تو هميشه خوبى و هميشه به خوبى رفتار كرده ‏اى. وَ نَحْنُ المُسيئُون‏؛ و ما هميشه ناسپاس بوده‏ ايم و بدكار مانده‏ ايم.
? فتَجاوَز يا رَبِّ عَنْ قَبيحِ ما عِنْدَنا بِجَميلِ ما عِنْدَكَ‏؛ 
پس اكنون كه اين را يافته‏ ايم و به اين شناخت ها رسيده‏ ايم، از بدى‏ هاى ما به وسيلۀ خوبى‏ هايى كه در نزد خود توست در گذر و از آنچه ما فساد به بار آورده‏ ايم كفاره بده.
#بشنو_از_نی

#استاد_صفایی
? برگرفته از کتاب بشنو از نی، مروری بر دعای ابوحمزه ثمالی، ص 73